Maak eens een #ZELFie in plaats van een selfie! De een na de andeere selfie zie ik op het moment voorbij komen op sociale media, de één is trouwens nog mooier en indrukwekkender dan de ander…. precies mooi en op het juiste moment genomen, vaak voorzien van een filtertje en een of andere ‘duckface’! Allemaal om te laten zien hoe goed, leuk, mooi we het hebben. Dit is veelal buitenkant en het is maar de vraag of je daar nu gelukkiger en vitaler van wordt?

Uit de wetenschappelijke literatuur blijkt dat ervaringen ons gelukkig maken. Dus op zich is het logisch om van die ervaringen foto’s te maken om er later weer aan te kunnen herinneren. Uit nieuw onderzoek door experts in consumentengedrag blijkt dat dit ook zo werkt, mits we deze selfies niet maken om direct te delen. Foto’s creëren herinneringen en die maken gelukkig, behalve als je die maakt met het directe doel om ze bijvoorbeeld via Instagram of andere social media te delen.

Er is dus op zich niets mis met foto’s en ook niet met selfies, maar zodra we foto’s maken specifiek om met anderen te delen proberen we ons zo gunstig mogelijk te presenteren. We denken na over onze zelfrepresentatie en willen graag controleren hoe anderen ons zien. Bovendien blijkt uit de experimenten dat dit geldt voor foto’s van onszelf, en zelfs voor foto’s waar we niet opstaan maar die wel laten zien wat we meemaken. Die nadruk op zelfrepresentatie zit ons geluk in de weg. We kunnen hierdoor in een negatieve stemming belanden, waarin we ons zorgen maken over hoe we op anderen overkomen. Dat botst met ons eigen plezier tijdens de ervaring. We ervaren druk om ons goed voor te stellen aan anderen en ervaren (soms onbewust) angst om slecht voor de dag te komen.

Ons advies is dus om ipv met selfies bezig te zijn eens een innerlijke #ZELFie te maken! Ofwel ga eens op zelfonderzoek uit om te ontdekken:

  • hoe je je nu werkelijk voelt;
  • wat je werkelijk wilt en belangrijk vind in het leven;
  • welke evt. onzekerheden je hebt en welke angsten je te overwinnen hebt;
  • wat er gebeurt als je je eigen leven leidt i.p.v. dat het leven jou leid.

Het zelfleiderschapsmodel van K. Koster kan je hierbij helpen. Het begint bij bewustwording en zelfreflectie, ofwel sta eens stil bij wat je beweegt! Een dialoog met een Vitaloog kan ook tot mooie inzichten leiden een dialoog met jezelf natuurlijk ook. Als je eenmaal de zelfverbinding weer gemaakt hebt kan je aan de slag met zelfacceptatie en ‘weet’ je wat je te doen staan. Niet het soort weten dat in je hoofd zit, maar het soort weten dat je hart/buik/lijf aangeeft. Hier is verbinding met jezelf en zelfliefde voor nodig waardoor het zelfvertrouwen ontstaat om er daadwerkelijk mee aan de slag te gaan, en ja daar is moed voor nodig! Moed = Angst + Actie…  dus maak die stap naar voren i.p.v. de stap naar achteren die je vanuit je natuurlijke gedrag maakt als het spannend wordt. Dat is ZELFregie! Leid jij je leven of leidt het leven jou?